Er is nog een ander aspect verbonden aan het mechanisme van de overt. Het wordt de overt-motivator- volgorde genoemd; het geeft een verdergaande verklaring van het gedrag van de mens.

Een overt is, zoals we hebben gezien, een overtreding van de morele code van een groep en kan verder worden beschreven als een agressieve of destructieve daad die door iemand gepleegd wordt tegen een of ander deel van het leven.

Een motivator is een agressieve of destructieve daad die ondergaan wordt door een persoon of die hij door een bepaald deel van het leven ontvangt.

Het gezichtspunt van waaruit de daad wordt gezien, bepaalt of deze daad een overt of een motivator is.

De reden dat het een “motivator” heet, is omdat die iemand ertoe beweegt om het aangedane te vergelden – het vormt de “motivatie” tot een nieuwe overt.

Als iemand iets slechts heeft gedaan tegen iemand of iets, heeft hij de neiging te geloven dat er iets moet zijn dat hem daartoe “gemotiveerd” heeft.

Als iemand iets slechts ondergaan heeft, kan hij zelf ook het gevoel hebben dat hij iets heeft gedaan waardoor hij het heeft verdiend.

De bovenstaande punten zijn waar. De uitleg die mensen geven over hun acties en reacties wat dit onderwerp betreft, is vaak volkomen verdraaid.

Mensen geloven vaak dat een auto-ongeluk hun is overkomen terwijl ze het in werkelijkheid hebben veroorzaakt.

Maar mensen geloven soms ook dat ze een auto-ongeluk hebben veroorzaakt terwijl het hun alleen maar is overkomen.

Bij het bericht van een sterfgeval denken sommige mensen onmiddellijk dat ze schuldig moeten zijn aan de dood van die persoon, ook al bevonden ze zich ver van hem vandaan.

In grote steden krijgt de politie regelmatig mensen binnen die bij bijna elke moord een bekentenis komen afleggen.

Iemand hoeft niet gek te zijn om beïnvloed te worden door de overt-motivator-volgorde.

Het principe van de overt-motivator-volgorde is gebaseerd op en in overeenstemming met Newtons natuurkundige wet van de wisselwerking, waarin wordt gesteld dat iedere actie gepaard gaat met een daaraan tegengestelde reactie van gelijke kracht.

De wet van de wisselwerking zegt, eenvoudig weergegeven, dat als je twee ballen, een rode en een gele, allebei ophangt aan een draad en de rode bal tegen de gele laat vallen, de gele bal terug zal zwaaien en de rode zal raken.

Dat is Newtons wet van interactie aan het werk. Mensen die omlaag gezakt zijn (achteruit zijn gegaan) en geheel en al het fysisch universum beginnen te volgen, gehoorzamen aan deze wet, als hun enige manier van functioneren.

Wraak: “Als jij mij slaat, dan sla ik jou”.

Nationale veiligheid: “Als we genoeg atoomwapens hebben, zijn we natuurlijk in staat om te voorkomen dat men ons met atoomwapens bestookt”.

Er zit echter meer vast aan de overt-motivator-volgorde dan alleen Newtons wet van de wisselwerking.

Als Jan Piet slaat, gaat hij er nu van uit dat Piet hem terug zou moeten slaan. Wat nog belangrijker is, hij zal zowaar een somatiek (fysieke pijn of ongemak) krijgen om te bewijzen dat hij wel degelijk door Piet geslagen is, ook al heeft Piet hem helemaal niet geslagen. Hij zal deze wetmatigheid laten uitkomen, ongeacht de werkelijke omstandigheden. Mensen lopen zich de hele tijd te rechtvaardigen, ze vertellen steeds maar weer hoe ze “door Bas zijn geslagen, door Bas zijn geslagen, door Bas zijn geslagen”.

Een schadelijke actie is ofwel een overt, ofwel een motivator, afhankelijk van het gezichtspunt van waaruit ernaar gekeken wordt. Een motivator kan een aansporing zijn tot een nieuwe overt (de persoon die geslagen werd, Wim, heeft de neiging terug te slaan of wraak t nemen) waardoor de persoon terechtkomt in allerlei moeilijkheden op die gebieden van zijn leven waar hij overts heeft begaan.

Ook al is het helemaal niet gebeurd, op een laag, reactief (irrationeel) niveau houden mensen toch vol dat het wel is gebeurd. En dat is de overt-motivator-volgorde.

Dit is een heel belangrijk ding om te weten.

Als je bijvoorbeeld een vrouw hoort zeggen dat haar man haar iedere dag slaat, zoek dan maar onder haar hoofdkussen naar de knuppel die ze zelf gebruikt, want als ze zegt dat de gele bal de rode geraakt heeft, dan kun je er zeker van zijn dat de rode bal eerst de gele geraakt heeft.

Dit mechanisme verklaart veel van een bepaald soort gedrag van de mens.